Stevia adalah nama generik dan meliputi kawasan yang lebih luas dari tumbuhan hingga ekstrak.

Secara umum, ekstrak daun Stevia yang telah disucikan mengandungi 95% atau lebih ketulenan SG, seperti yang dinyatakan dalam semakan keselamatan oleh JEFCA pada tahun 2008, yang disokong oleh beberapa agensi kawal selia termasuk FDA dan Suruhanjaya Eropah.JEFCA (2010) meluluskan sembilan SG termasuk stevioside, rebaudiosides (A, B, C, D, dan F), steviolbioside, rubososide, dan dulcoside A.

Sebaliknya, Pihak Berkuasa Keselamatan Makanan Eropah (EFSA) mengumumkan surat E yang ditetapkan untuk SG sebagai E960 pada tahun 2010. E960 kini digunakan untuk spesifikasi bahan tambahan makanan di EU dan sebarang penyediaan yang mengandungi SG dengan tidak kurang daripada 95% ketulenan 10 (satu SG tambahan di atas ialah Reb E) atas dasar kering.Peraturan selanjutnya mentakrifkan penggunaan stevioside dan/atau penyediaan rebaudioside sebanyak pada tahap 75% atau lebih.

Di China, ekstrak Stevia dikawal di bawah piawaian GB2760-2014 steviol glycoside, ia menyebut bahawa banyak produk boleh menggunakan stevia sehingga dos 10g/kg untuk produk teh, dan dos untuk susu yang ditapai berperisa sebanyak 0.2g/kg, ia juga boleh digunakan dalam produk di bawah: Buah yang diawet, Roti/kacang goreng dan biji, Gula-gula, Jeli, perasa dll,

Beberapa agensi kawal selia termasuk Jawatankuasa Saintifik untuk Bahan Tambahan Makanan antara 1984 dan 1999, JEFCA pada 2000–10, dan EFSA (2010–15) menetapkan SG sebagai sebatian pemanis, dan dua agensi terakhir melaporkan cadangan untuk penggunaan SG sebagai 4 mg/kg badan sebagai pengambilan harian setiap orang dalam sehari.Rebaudioside M dengan sekurang-kurangnya 95% ketulenan juga telah diluluskan pada 2014 oleh FDA (Prakash dan Chaturvedula, 2016).Walaupun sejarah panjang S. rebaudiana di Jepun dan Paraguay, banyak negara telah menerima Stevia sebagai bahan tambahan makanan setelah mengambil kira pertimbangan yang berbeza mengenai isu kesihatan (Jadual 4.2).